fot.pexels.com

Miewasz kłopoty z ciągłym zmęczeniem i byciem sennym? Trudno zrzucić Ci zbędne kilogramy i masz obniżone samopoczucie? Mogą to być objawy insulinooporności. Jest to stan, gdy nasz organizm ma obniżoną wrażliwość na inulinę, czyli hormon, które reguluje poziom cukru we krwi. Insulinooporność nie jest chorobą, ale może prowadzić do cukrzycy typu drugiego. W dzisiejszym artykule wyjaśniamy, czym w zasadzie jest insulinooporność i co trzeba zrobić, aby z nią walczyć.

Insulinooporność – co to jest?

Na samy początek dokładnie wyjaśnijmy czym jest insulina. To hormon wytwarzany przez trzustkę, który jest niezbędny do metabolizmu węglowodanów, a także pośrednio na białka i tłuszczy. Osoby, które mają cukrzycę, miewają problemy z jej wytwarzaniem w odpowiednich ilościach. Po spożyciu posiłku, poziom glukozy w organizmie wrasta, a tym samym rola trzustki do wydzielania insuliny. Za transport glukozy do wnętrza komórek odpowiada pośrednio insulina. Gdy jej zabraknie, lub jest jej obniżony poziom, glukoza nie wnika do komórek i krąży we krwi. Efektem tego jest hiperglikemia, która oznacza wysoki poziom cukru we krwi.

Prawidłowy poziom cukru we krwi na czczo wynosi od 70 do 99 mg/dL. Jeżeli po zbadaniu cukru specjalnym urządzeniem – glukometrem, posiadamy wynik od 100 do 125 mg/dL, jest to stan przed cukrzycowy. Każdy kolejny wyżej oznacza już samą cukrzycę. Cukrzyca coraz częściej dotyczy osób poniżej 30 roku życia. Ma to związek z nieprawidłową dietą oraz brakiem aktywności fizycznej. Jak zatem rozpoznać pierwsze objawy insulinooporności?

Tkanki, które są wrażliwe na działanie insuliny, czyli insulinooporność, próbują zrekompensować produkcję hormonu przez trzustkę jakim jest insulina. Nie przynosi to zamierzonych rezultatów i sprawia to, że zaczynamy przybierać na wadze i pojawia się nadwaga. Przyczyną tego stanu rzeczy jest zły tryb życia. Większość posiłków, które spożywamy, ma w sobie cukier i tłuszcze. W połączeniu z przesiadywaniem na kanapie przed telewizorem i brak ruchu, zwiększa się ryzyko insulinooporności. Nieregularne posiłki, uwarunkowania genetyczne oraz przyjmowanie leków w postaci sterydów czy antydepresantów również mogą spowodować, że przyczynimy się do insulinooporności.

Insulina może prowadzić do stanu przed cukrzycowego lub cukrzycy typu drugiego. Innymi chorobami z nią związanymi, są choroby układu sercowo – naczyniowego, miażdżyca lub może utrudnić zajście w ciążę.

Towarzyszące zmęczenie, senność, problemy z koncentracją i przybieranie na wadze – to pierwsze symptomy insulinooporności. Do jej wykrycia służą specjalne badania. Podejrzenia lekarza mogą zostać rozwiane, poprzez zbadanie poziomu glukozy we krwi na czczo oraz tolerancji glukozy. Polega to na pobraniu krwi na czczo, następnie wypiciu 75 gram glukozy, która jest rozpuszczona w 150 – 200 ml ciepłej wody w przeciągu maksymalnie 5 minut, a po upływie 2 godzin kolejny raz pobiera się krew w celu sprawdzenia jej poziomu.

fot.pexels.com

Insulinooporność – zapobieganie i leczenie

Z insulinooporności można się wyleczyć. Jedną z metod walki jest dieta ketogeniczna. Stosowana jest do pozbycia się zbędnych kilogramów, ale także do leczenia nadciśnienia oraz cukrzycy. To jeden z modnych metod żywienia, który staje się coraz popularniejszy. Dieta ta polega na większym spożywaniu tłuszczów oraz ograniczeniu spożywania węglowodanów. W codziennej diecie należy spożywać około 80 procent tłuszczów, a pozostałą część – 20 procent – stanowić mają węglowodany oraz białko. Należy jednak skonsultować ten rodzaj diety z lekarzem oraz dietetykiem.

Istotną rolę ogrywa zmiana stylu życia i ograniczenie spożywanych kalorii, a także zwiększenie aktywności fizycznej. Unikanie alkoholu oraz tytoniu również jest wskazane. Zmiany musimy wprowadzać stopniowo, aby nie zszokować naszego organizmu. W niektórych przypadkach lekarz zaleca przyjmowanie leku, jakim jest metformina, którą stosują pacjenci z cukrzycą typu drugiego. Szybka diagnoza pomoże w walce z insulinoopornością.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here